Vandaag was ik in gesprek met een cliënt om samen een training voor te bespreken. Ze vertelt over haar broer van 72 die net weer! een baan heeft gevonden. “Hij wordt TOA (Technisich Onderwijs Assistent) op een school voor moeilijk lerende kinderen.” Thuis zitten is niks voor hem”, vertelt ze. Hij schijnt al langer in het onderwijs te hebben gewerkt, maar de laatste jaren werd het steeds lastiger om mee te blijven draaien in lopende projecten.
“Je moet bellen, niet schrijven”, vertelt hij zijn zus als tip. “Toen ik opbelde voor de functie, vroeg de persoon aan de andere kant van de telefoon: “Wat is uw leeftijd?”
“Maakt dat wat uit dan?”, vroeg de man weer. “Eh, nee. Eigenlijk niet. Ik ben wel benieuwd naar uw ervaring.” Zo zie je, niks LinkedIn, Twitter, vacaturesite of zelfs een open sollicitatiebrief. En zo kon deze man, die allang niet meer hoefde te werken, met plezier weer aan de slag op zijn 72-jarige leeftijd.