Vanmorgen een leuk interview gehoord in de auto over een onderzoek dat is gedaan t.a.v. de “geluksmythe” in onze westerse samenleving.
Uit het onderzoek kwam ondermeer naar voren dat voor veel mensen geluk niet (meer) persé hoeft af te hangen van het hebben van een vaste baan of het hebben van een vaste relatie. Zelfs het hebben van een chronische ziekte hoeft voor mensen niet persé te betekenen dat er geen geluksmomenten in hun leven zijn.
Ook kwam naar voren dat we een soort ‘slaaf’ geworden zijn van onze westese economie en arbeidscultuur waarin we een soort gedwongen worden om maar continu te streven naar meer rijkdom en dagelijks geluk en er geen aandacht en ruimte kan zijn voor momenten van tegenslag, bezinning of rust. Of een dag gewoon even wat minder gelukkig mogen zijn.
Vooral werkende mannen van rond de 30 schijnen hier veel last van te hebben. Ouderen ervaren meer bewust en vaker geluksmomenten.
Artikel hierover verschijnt vandaag in de nieuwe Psychologie.